کارآفرینی چیست و کارآفرین کیست ؟

کلمه Entrepreneur معادل کلمه کارآفرین، کلمه­ای فرانسوی است.

بنا به تعریف واژه نامه «ویستر» کارآفرین کسی است که متعهد می شود مخاطره‌های یک فعالیت اقتصادی را سازماندهی و اداره و تقلیل نماید.

تعریف ارائه شده بیشتر به یک تعریف کلی از کارآفرینی می باشد، اگر بخواهیم بیشتر با این واژه آشنا شویم باید اضافه نماییم که در مکاتب و دیدگاه‌های مختلف، نظرات متفاوتی از کارآفرینی ارائه شده است.

به عنوان مثال: اقتصاددانان می گویند، کارآفرین کسی است که منابع، نیروی کار، مواد و سایر دارایی‌ها را با هم ترکیب می کند تا ارزش آن را نسبت به قبل بیشتر نماید.

به عبارتی آنها بیشتر به نقش اقتصادی کارآفرینان در جامعه توجه می کنند و اثراتی که این افراد بر جامعه می گذارند را مورد بررسی قرار می دهند.

علم روانشناسی و روان شناسان معتقدند کارآفرین کسی است که به وسیله نیروهای شخصی خود به پیش می رود. نیروهایی از قبیل نیاز به کسب کردن یا رسیدن به چیزی، تجربه نمودن، انجام دادن یا شاید فرار از قدرت اختیار دیگران.

در حقیقت این گروه بیشتر به بررسی الگوی رفتاری و ویژگی‌های خاص کارآفرینان می پردازند.

دانشمندان مدیریت نیز بیشتر به تشریح کارآفرینی و ایجاد جو و محیط کارآفرینانه در سازمان‌های موجود پرداخته اند.

اما تعریفی که تقریباً اکثر صاحب نظران در مورد آن اتفاق نظر دارند تعریف زیر می باشد:

کارآفرینی عبارت است از فرآیند خلق چیزی با ارزش و متفاوت، از طریق اختصاص زمان و تلاش کافی، همراه با ریسک مالی، روانی و اجتماعی، همچنین دریافت پاداش‌های مالی و رضایت شخص از نتایج حاصله. هسیریچ                                

در این تعریف چند نکته وجود دارد: 

اول اینکه:  بطور کلی کارآفرینی فرآیند خلق چیزی است، خلق هر چیز ارزشمند و جدید.

دوم اینکه:  کارآفرینی فرآیندی است که مستلزم صرف زمان و تلاش کافی است.

سوم اینکه:  کارآفرینی دارای ریسک‌های اجتناب ناپذیری است و بالاخره

چهارم اینکه:  آنچه که به عنوان پاداش در فعالیت‌های کارآفرینانه وجود دارد، رسیدن به استقلال مالی و کسب درآمد و همچنین رضایت خاطری است که فرد کارآفرین بعد از انجام کار، کسب خواهد کرد.

اما اینکه فردی صرفاً کسب و کاری را آغاز کند و ریسک‌های آن را پذیرا شود، کارآفرین نیست، نوآوری هم باید وجود داشته باشد. یعنی کارآفرین کسی است که محصول یا خدمت جدیدی را تولید می کند.

ویژگی‌های کارآفرینان

اکثر تعاریفی که از کارآفرینان وجود دارد، تعاریفی است که بیشتر ویژگی‌های کارآفرینان را بیان می کند. تلاش روانشناسان بیشتر در جهت یافتن ویژگی‌های شخصیتی مشترک کارآفرینان و سعی جامعه شناسان در جهت یافتن ویژگی‌های جمعیت شناختی این افراد معطوف بوده است.

روانشناسان ویژگی‌های مختلفی را برای افراد کارآفرین ذکر کرده اند، اما ویژگی هایی که در اکثر تعاریف آنها مشترک است، ویژگی‌های زیر است: 

الف:  ویژگی‌های روانشناختی

1- ریسک پذیری:  همانطور که در تعریف کارآفرینی گفته شد، فرآیند کارآفرینی همراه با ریسک پذیری است. کارآفرینان عموماً پذیرندگان ریسک‌های میان رو یا حساب شده هستند. آنان ضرورتاً به دنبال کارهای پر ریسک نمی روند، اما علاقه مند هستند تا برای آغاز یک فعالیت اقتصادی معمولی به مقدار متعالی ریسک کنند.

البته مخاطره پذیری کارآفرینان به این معنی نیست که آنها در کارشان قمار می کنند، بلکه در اقدام به کارهای پرمخاطره،  بسیار حساب شده و با دقت عمل می کنند و تمام تلاش خود را به کار می گیرند تا احتمالات را به نفع خود تغییر دهند.

اگر شما هم می خواهید یک کارآفرین باشید، باید سعی کنید که این ویژگی‌ها را در خود به وجود آورید، سعی کنید شانس خود را در موارد مختلف امتحان کنید و دست به کاری بزنید که احتمال شکست در آن وجود دارد، هر چند این کار از نظر دیگران احمقانه باشد. اما شما باید به توانایی‌ها و امکان موفقیت خود اعتماد و ایمان داشته باشید.

2- استقلال طلبی: کارآفرینان افراد مستقل و استوارهستند که علاقه شدیدی به کنترل داشتن بر امور دارند. آنها نیاز زیاد به استقلال دارند، تا بتوانند تصمیمشان را خودشان بگیرند. یکی از مهمترین دلایلی که آنها فعالیت اقتصادی شان را آغاز کرده اند، اجتناب از کار کردن برای دیگران است. آنها تمایل دارند رهبر باشند نه پیرو. به عبارتی ترجیح می دهند راننده باشند، نه مسافر.

3- مرکز کنترل درونی:  کانون کنترل درونی یعنی احساسی است که افراد شخصاً کنترل سرنوشتشان را بر عهده می گیرند. آنها معتقدند که موفقیت یا شکست شان نتیجه اقدامات خودشان است تا سرنوشت و به شانس و بخت و اقبال اعتقادی ندارند.

شما چطور؟  می توانید در کار شخصاً کنترل سرنوشت و روند ادامه امور را برعهده بگیرد یا خیر؟ چه بازی­هایی را بیشتر دوست دارید؟ بازی­هایی که در آنها شانس و اقبال عامل اصلی برد و باخت است یا مهارت؟ 

4- نیاز به موقعیت و پیشرفت:  این ویژگی نیز یکی دیگر از ابعاد اساسی شخصیت کارآفرینان است. علت ترک شغل افرادی که در کار خود ماهر بوده و حقوق و دستمزد خوبی نیز دریافت می کردند، نیاز به توفیق به همراه نیاز به استقلال است. فرد کارآفرین هدف گراست. حال این هدف ممکن است کسب سود یا ثروت باشد و یا هدف سازمانی مثل بازاریابی محصولی جدید با ارائه خدمتی موفقیت‌آمیز.

گاهی ممکن است تصور شود که کارآفرینان افرادی هستند که تشنه قدرت هستند، پژوهش‌ها نشان می دهد که کارآفرینان کسانی هستند که نیاز زیادی به پیشرفت و نیاز کمی به قدرت دارند. همچنین این افراد به وابستگی‌های اجتماعی، نیاز بسیار اندکی از خودشان نشان می دهند.

شما چطور؟ آیا حاضر به انجام کارهای روزمره و بدون زحمت هستید یا مایلید کارهایی را که در آنها وظایف سخت تری برعهده شما می گذاند، انجام دهید؟ اگر در جستجوی کاری پرفراز و نشیب هستید، این ویژگی کارآفرینان در شما نیز وجود دارد.

5- ایده پردازی و خلاقیت و نوآوری:  خلاقیت همان خلق ایده های جدید است که این ایده ها ممکن است به محصولات یا خدمات جدیدی نیز منجر شود. نوآوری نیز همانا ارائه محصول، فرآیند و خدمات جدید به بازار است.

خلاقیت فرآیند ایجاد هر چیز یا ارزش است و در حقیقت پیدایش و تولید یک اندیشه و فکر است در حالیکه فرآیند نوآوری، عملی ساختن آن اندیشه و فکر است. فرصت‌ها نیز، موقعیت هایی هستند که از بررسی نیازهای جامعه فراهم می شوند که کارآفرینان این نیازها را درک کرده اما افراد عادی قادر به درک آنها نیستند.

تا چه حد در انجام کارها سعی می کنید روشهای جدید و نو را امتحان کنید؟ اگر همیشه در پی یافتن راه هایی به غیر از راه‌های ثابت شده خود و دیگران هستید گرایش به خلق ایده و نوآوری در شما وجود دارد. در فصول و گام‌های بعدی به شما یاد خواهیم داد چگونه با استفاده از بعضی تکنیک‌ها می توانید خلاقیت و نوآوری خود را افزایش دهید.

6- اعتماد به نفس:  کارآفرینان معمولاً اعتماد به نفس بالایی دارند. آنها توانایی‌ها و استراتژی‌های خود را قبول دارند، خود را باور دارند و می دانند که می توانند.

7- تحمل ابهام:  تحمل ابهام و پذیرش عدم اطمینان به عنوان بخش عادی از زندگی است، تحمل ابهام، توانایی زندگی کردن بدون داشتن اطلاعات کامل از محیط است، تمایل به آغاز یک فعالیت اقتصادی بدون آگاهی کامل از اینکه موفق خواهد شد یا نه؟ اینکه، رقبا چگونه واکنش نشان می دهند، یا دقیقاً چه منابعی ممکن است مورد نیاز باشد، بیان کننده تحمل ابهام است. هر چند بعضی از کارآفرینان ممکن است وانمود کنند که بیش از حد ساختار یافته عمل می کنند، ولی به عنوان یک قانون کلی و بطور نسبی توانایی و تحمل آنان در مقابل شرایط عدم اطمینان زیاد است و علاقه مندند تا با آگاهی نداشتن از اطلاعات کامل به کار ادامه دهند.

کارآفرینان به مراتب بیش از مدیران شرکت ها، قدرت تحمل ابهام را دارند، آنها بدون اینکه احساس تهدید و یا ناراحتی نمایند، قادرند بطور اثربخش با شرایط و اطلاعات مبهم، ناقص، غیرقطعی، سازمان نیافته و غیر شفاف دست و پنجه نرم کنند.

8- پشتکار بالا:  کارآفرینان افرادی هستند که در انجام کارهایشان مصمم و دارای پشتکار هستند، این افراد با مواجه شدن با شکست نا امید نمی شوند و به دنبال راهی می گردند که بر آن غلبه کنند و راه خود را تا رسیدن به موفقیت ادامه می دهند.

9- آرمان گرایی و داشتن دورنما:  کارآفرینان برای خود یک هدف نهایی در نظر می گیرند، آنها ابتدا تصمیم می گیرند چه می خواهند، سپس برای رسیدن به آن اهداف برنامه ریزی می کنند و تلاش می کنند به این اهداف برسند.

10- پیشقدم بودن:  این افراد همیشه در انجام کارها، پیشتاز هستند و منتظر این نیستند که کسی آنها را به کار دعوت کند و یا از آنها بخواهد فعالیتی را انجام دهند.

11- اهل عمل و کار بودن:  کارآفرینان افرادی هستند که شب و روز نمی شناسند و برای رسیدن به اهداف خود هیچگاه دست از تلاش بر نمی دارند. آنها در اویل فعالیت اقتصادی خود، حتی ممکن است ماه‌ها بدون فوت وقت کار کنند.

12- نتیجه گرا:  کارآفرینان افرادی هستند که مخاطرات و سختی هایی را متقبل می شوند برای اینکه در نهایت به نتیجه برسند؛ این نتیجه، کسب درآمد، رسیدن به سود و یا رضایت شخصی است.

13- کارآمد بودن:  یعنی توانایی بهره برداری بدون اتلاف منابع. آنها سعی می کنند از کمترین منابع و زمان، حداکثر استفاده را ببرند.

14- چاره جویی:  کارآفرینان افرادی هستند که می توانند در برخورد با اتفاقات غیر منتظره، راه حل‌های مبتکرانه‌ای ارائه دهند.

15- بی صبری:  بدان معنا که در صورت تأخیر کارها آرامش خود را از دست می دهند و در نتیجه سریعاً درپی رفع موانع بر می آیند.

16- علاقه مندی به یادگیری:  یادگیری یعنی کسب مهارت از طریق تجربه یادگیری یا خطرپذیری رابطه نزدیکی دارد، چرا که یادگیری نیز مستلزم اشتباه کردن است. کارآفرینان یادگیری را برای پیشرفت ضروری می دانند.

17- رهبری:  یعنی جهت دادن به فعالیت‌ها و مدیریت بر آنها. این افراد حس رهبری بالایی دارند و می توانند با قدرت در مورد مسائل گوناگون تصمیم گیری کنند.

و بسیاری ویژگی‌های دیگر. 

üنکته:  به خاطر داشته باشید که کارآفرینان با این خصوصیات متولد نشده اند. بلکه این ویژگی‌ها را از طریق تجربه کسب کرده اند. بنابراین شما نیز می توانید با استفاده از تجربیاتی که در طول زندگی کسب می کنید چنین خصوصیاتی را در خود ایجاد نمایید.

ب:  ویژگی‌های جمعیت شناختی

بعد از شناخت ویژگی‌های رفتاری کارآفرینان، با مجموعه‌ای از ویژگی‌های دیکر آشنا می شویم که می توانند، تأثیر بسزایی در تصمیم گیری یک فرد برای کارآفرین شدن داشته باشند. به این ویژگی ها، ویژگی‌های جمعیت شناختی می گویند این ویژگی‌ها عبارتند از: 

1. تجربه کاری:  کارآفرینان در صنعتی که کار خود را در آن آغاز می کنند، دارای تجربه قبلی هستند، تجربه کاری قبلی در مسیر خاصی از فعالیت اقتصادی همبستگی مثبتی با موفقیت دارد.

2. نارضایتی از شغل قبلی: نارضایتی علت اصلی دور شدن فرد از شغل خود می باشد. در مورد کارآفرین، نارضایتی از شغل قبلی نه تنها او را وادار می کند که کار خود را ترک کند، بلکه این عقیده را در او ایجاد می کند که کار کردن در هیچ جای دیگری ارضاء کننده نخواهد بود. نارضاتی از شغل قبلی خاکی از چند موضوع است: 

اول اینکه بیشتر کارآفرینان فعالیت خود را با کار کردن برای شخص دیگری آغاز می کنند و دوم اینکه تنها در صورتی از این وضعیت خارج می شوند که نیازهایشان ارضاء نشود.

  البته عدم شناخت کارفرما از روحیه کارآفرینانه فرد، موجبات نارضایتی وی را فراهم می نماید. این مسأله نه تنها کارفرما را از داشتن یک نیروی فعال و کارآزموده محروم می سازد، بلکه اغلب، رقابت جدیدی را نیز برای خود او ایجاد می کند، چرا که بیشتر کارآفرینان، فعالیت‌های اقتصادی را در حیطه‌ای که در آن تجربه دارند، آغاز می کنند.

3. الگوی نقش: خانواده و دوستان نقش مهمی در کارآفرین شدن فرد بازی می کنند. تحقیقات نشان داده است که غالب پدران کارآفرینان موفق در زمینه هایی با فناوری بالا، مالک و مدیر بوده اند آنها در محیط خانواده با فرهنگ کارآفرینی آشنا می شوند و تجربیات کارآفرین شدن را کسب می کنند.

به طور کلی وجود یک الگوی نقش، افراد را به پذیرش مخاطرات کارآفرینی تشویق می کند.

4. شرایط کودکی: تحقیقات به دست آمده از بررسی‌ها نشان می دهند که تجربیات کودکی تأثیرات بسزایی در زندگی آینده فرد دارد، به همین جهت است که مطالعات درخصوص شرایط کودکی در ابعاد مختلف صورت گرفته است. اعضای خانواده و بخصوص والدین در پرورش حس استقلال طلبی، علاقه به موفقیت، مسئولیت پذیری و دیگر ویژگی‌های کارآفرینی در فرزندان خود بسیار موثر می باشند.

5. سن: به طور کلی، برای کارآفرین بودن داشتن سن مشخصی معیار نمی باشد، اما نکته‌ای که وجود دارد، این است که هر چه سن افراد بالاتر می رود و سالخوردگی فرا میرسد، از ریسک پذیری بیزار می شوند و نمی خواهند بر روی فعالیت‌های اقتصادی که ممکن است شکست بخورند، ریسک کنند. تحقیقات نشان می دهد که اکثر کارآفرینان کسب و کار خود را در سنین بین 25 تا 45 سالگی آغاز می کنند و هر چه کارآفرین جوانتر باشد، امکان موفقیت بیشتر است.

6. سطح تحصیلات: زمینه‌های تحصیلی کارآفرینان مانند سن آغاز به فعالیت شان متفاوت است. بعضی از آنها ترک تحصیل کنندگان دبیرستانی هستند که یا مجبور شدند مدرسه را به خاطر کمک مالی به خانواده ترک کنند و یا کسانی که دنیای واقعی را از مدرسه مهیج تر یافتند و آن را ترک کردند.

با این وجود به طور کلی کارآفرینان تحصیلات دانشگاهی داشته و تعداد زیادی از آنان دارای مدارج بالای علمی هستند البته این امر تا حدود زیادی به جامعه بستگی دارد. اگر جامعه روی هم رفته از سطح دانش بالاتری برخوردار باشد، کارآفرینان آنها نیز تحصیلات بالاتری خواهند داشت.

7. انگیزش برای آغاز فعالیت اقتصادی:  مطرح شدن این سوال که چرا افراد کارآفرین می شوند، مطلبی است که به شرایط انگیزشی آنان مربوط می شود. کارآفرینان اغلب به دلیل ضرورت، شروع به فعالیت اقتصادی مستقل می کنند.

گاهی نیز انگیزه‌های ایجاد کسب و کاری مرتبط با فعالیت قبلی شان همراه با مدیریت مستقل، خود دلیل شروع یک فعالیت کارآفرینانه است. در حقیقت یکی از مهمترین دلایل برای کارآفرینی، استقلال و عدم وابستگی به دیگران است.

در بعضی مواقع نیز، افراد در اثر عوامل سوق دهنده‌ای همچون اخراج با برکناری موقت از کارشان، تشویق به راه اندازی یک شغل جدید شده اند.

همچنین آموزش نیز از عواملی است که بر کارآفرین شدن افراد تأثیر دارد. اگر نظام آموزشی به گونه‌ای باشد که افراد بتوانند علاوه بر کسب دانش، چگونگی استفاده از آن را در محیط کارو بازار کار نیز یاد بگیرند؛ تعداد کارآفرینان و به دنبال آن، کسب و کارهای تازه زیاد خواهد شد.

و در نهایت قرار نگرفتن فرد در جایگاه اجتماعی مورد انتظارش، سبب می شود تا فرد به سوی فعالیت‌های کارآفرینانه برانگیخته شود. هنگامی که بین جایگاه اجتماعی فرد و انتظارات وی فاصله باشد، به سوی رفتارهای متفاوت برانگیخته می شود.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

This is a test site
Build with Digits